نوروز 94

پسر طلای من و ماهیه عید 94 که کلی سر خرییدنش خاطره ساختی

قضیه این بود که با مامانی رفته بودیم دکتر واسه معاینه چشمش که

عمل کرده بود نزدیکای سال تحویل که هر جایی رو نگاه میکنه پر از ماهیه

عید و سبزه و تزیینات سفره ی سال تحویله، قدم زنون میومدیم که

تاکسی های گلباغ رو سوار شیم هنوز پیاده راه فرهنگی درست نشده

بود و شهرداری سبک قدیمش بود و کلی دست فروش همه جا بساط

داشتن  رسیدیم به مغازه ای که اون هم حسابی ماهیهایکوجولوی نازش

رو تبلیغ میکرد و و شما وایسادی تماشاشون کردی بایکم که نگاشون

کردی گفتی میخوام منم برات توضیح دادم که از اینجا بخریم تا خونه

بردنش سخته و یکم نگام کردی راه افتادی فروشنده گفت چه پسر گلی

چه حرف گوش کن حرفش قطع نشده بود و دهمین قدمت رو برنداشته

بودی که صدای جیغی ازت در اومد که ما بین تعجب و خنده گیر کردیم

هنوز قیافه ی خوشگلت که کاپشن آبی کربنی پوشیده بودی و کیسه

پلاستیکیه ماهی کوچولوت رو چسبیده بودی قدمای کوتاه کوتاه و تند

تندت و لب خندونت رو نمیتونم فراموش کنم تا خود خونه خودت ماهی رو

آوردی اینم ماهیه خوشگلت با خود خوشگل ترینت

عیداومد و نامزدیه خاله جونت تو تعطیلات عید بود

و اونروز پسر من همش تو بغل مامان جونت بودی

و فقط آخرش که خواب بودی تونستم تو جشن خوش باشم

جسی یکسالی خونه مامانی مهمون بود و  تو تعطیلات عید 94 حسابی

باهاش بازی کردی و بهت خوش گذشت پسر گلم